Het is druk op de gang rond een uur of vier deze middag. Ik heb de kamerdeur openstaan en hoor en zie mensen voorbij lopen die klaar zijn met werken of die naar huis gaan na een dag op de activiteitengroep. Er wordt gepraat en gelachen met elkaar. 

Ik merk dat ik minder geconcentreerd ben en in plaats van de deur dicht te doen besluit ik de gang op te lopen. Net als ik door de deuropening stap komt een mevrouw voorbij met haar rollator. “Ga je wandelen Cor?” vraag ik. Ze kijkt me aan en lacht. “Ja, het is lekker weer en dan ben ik er even uit”. Ze kijkt op haar horloge en ik zie een bedenkelijke blik. Ik vraag haar of er iets is waarop ze zegt: “Het is al 4 uur geweest, dan heb ik nog maar een uurtje. Ik kan misschien beter na het eten gaan. Maar ze hebben al gebeld dat ik aan het wandelen ben”. 

“Als je later wilt wandelen, dan kan dat, dan bellen we gewoon naar je kinderen dat je na het eten komt.” “Kan dat wel?” Vraagt de vrouw met twijfel in haar ogen. Ik vertel haar dat dat gaan probleem is en dat de verzorging dat gewoon doet. 

Ik loop met haar op, terug naar de gesloten locatie waar zij woont. Zij heeft met haar familie besloten dat zij de vrijheid wil hebben om weg te gaan van de woonlocatie als ze daar behoefte aan heeft. Dan belt de verzorgende een familielid en geeft door dat Cor gaat wandelen. Met behulp van gps kan ze door haar kinderen ‘gevolgd’ worden. Dit is voor Cor een belangrijk hulpmiddel om haar leven kwaliteit te kunnen blijven geven en zelf in regie te blijven. 

Terug op de locatie loopt Cor naar de verzorgende die verbaasd is dat ze al terug is. Cor kijkt me aan en ik knik bemoedigend. “Ik wil liever na het eten gaan,” zegt ze en ze legt uit dat ze het prettiger vindt om dan nog wat meer tijd te hebben “Geen probleem, dan  bellen we gewoon even.” Is de reactie van de verzorgende. Zij neemt Cor mee naar het kantoor waar meteen gebeld wordt. 

Even later zie ik Cor buiten op het terras van de woning zitten. In de zon met een tevreden blik en een lach op haar gezicht. 

Ik loop terug naar mijn kantoor en werk nog even door. Tot het eten…

(Cor is de fictieve naam)