Sinds deze week kan ik niet meer trainen bij Krachtpunt. Door de Corona maatregelen is de sportschool dicht. Vervelend en tegelijkertijd niet meer dan dat. Er zijn echt veel ergere dingen dan niet meer naar de sportschool kunnen. Ik moet me dus gaan aanpassen. Net als iedereen in Nederland. Nou biedt de trainer, Thiago Henriques, wel workouts aan op de app van Krachtpunt. Heel handig, heel gemakkelijk te volgen en op maat.

Vanaf dinsdag ochtend ben ik gestart met een ochtend workout. Tussen 6.15 uur en 6.30 uur het bed uit. Sportkloffie aan, yogamat uitrollen, materialen die nodig zijn verzamelen, Spotify playlist aan en starten maar. Ik voer de workout uit in onze slaapkamer waar ook een spiegel aanwezig is. De yogamat ligt voor die spiegel en ik sta of lig op het matje de oefeningen uit te voeren.

Vanmorgen schoot ik in de lach om mijn spiegelbeeld. Niet omdat ik er ’s morgens, net uit bed, nog niet echt appetijtelijk uitzie. Dat is niet nieuw. Nee, de humor om mezelf werd aangewakkerd nadat ik een oefening uitvoerde waar ik met een bezemsteel boven mijn hoofd een squat (voor de niet sporters, een squat is een diepe kniebuiging) moest maken. Tussen de oefeningen door kreeg ik 30 seconden pauze. In die 30 seconden gebeurde het. De bezemsteel werd een microfoon en uit de speaker klonk ‘Stayin’ alive van de Beegees. Ik stond 30 seconden te dansen en zingen door de bezemsteel. Zonder enige gêne en met heel veel plezier. 
De stem van de dame uit de app haalde me uit dit guilty pleasure momentje en ik maakte me glimlachend weer klaar voor de volgende oefening.